Maison à rénover
OOKikKOOK juli 2022
De meeste mensen komen na hun werkzame leven op een punt dat ze met pensioen kunnen gaan. Sommige denken er helemaal niet aan om te stoppen met hun carrière en andere dromen ervan om na hun pensionering, als ze dan ook in een goede conditie en gezond zijn, leuke dingen te gaan doen zoals: meer de natuur in, veel wandelen, sporten, tuinieren, vrijwilligerswerk, met de fiets er op uit trekken of met een caravan of camper rondtoeren enz. Er zijn ook pensionada’s die dan hun woonomgeving willen gaan verruilen voor een plekje elders, bv dat ze in een stad of net andersom, op het platteland willen gaan wonen en soms ook dat ze in het buitenland een onderkomen proberen te vinden. Mijn generatie van na de tweede wereldoorlog, de zo genoemde ‘babyboomers’, hebben veelal de kans gekregen om zich ook financieel goed voor te bereiden op de periode van ‘na het werken’ en heel wat ’boomers’ kunnen dan ook hun dromen laten uitkomen.
Zo zijn er in de Franse dorpjes bij ons in de buurt heel wat pensionada's van alle nationaliteiten, die oude huisjes, bouwvallen of zelfs ruïnes hebben gekocht. Wanneer ze dan niet meer hoeven te werken, brengen ze een gedeelte of het hele jaar hier in Frankrijk door, ondertussen zijn ze dan bezig om hun huis te verbouwen, op te knappen of te onderhouden. De Fransen noemen zo’n huis 'maison à rénover',vertaald in het Nederlands: “huis om op te knappen” oftewel “een klushuis”. Wij hebben zelf destijds ook zo’n ‘maison à rénover’ gekocht en zijn met de grootste werkzaamheden al klaar, maar nog regelmatig bezig met het onderhoud van ons huisje en de tuin. Onze Franse achterburen, Edward en Christine komen uit de regio Auvergne-Rhône-Alpes, zij hebben hun huis gekocht van de erfgenamen van drie oude broertjes, die hier eerder gewoond hebben. Het huis was nog in redelijk goede staat en Edward, die net gepensioneerd was, heeft wat aanpassingen gedaan en alles opgeschilderd. Ze gebruiken het nu als hun vakantieonderkomen en als Christine eerdaags stopt met haar werk, gaan ze hier meer tijd doorbrengen en wordt ook de tuin verder opgeknapt en ingericht. Edward kende de streek al van vroeger, want zijn grootouders woonden een stuk verderop in een dorpje, waar hij in de zomervakanties regelmatig kwam. In dat dorpje wonen nog een paar neven van hem en die komen nu regelmatig langs om even te praten of een aperitief te drinken.
Als buren en dorpsgenoten helpen Edward en ik elkaar regelmatig met klusjes. We hebben samen ook al eerder de Britse Ian geholpen om dakpannen te versjouwen. Ian is net als wij een pensionado, hij woont aan de andere kant van ons gehucht en is al jaren bezig om een ruïne tot woonhuis om te toveren. Een vriend van deze Ian, Cyrus een Brit van 63 jaar uit Londen, was ook bij Ian aan het werk en die vertelde ons dat hij in onze streek een niet te duur dorpshuisje met een klein tuintje zocht. Het toeval wilde dat de neef van Edward midden in het dorpje, waar hij woont, al jarenlang een ‘maison à rénover’ te koop had staan, een aardig bouwvallig huisje met potentie. Je begrijpt dat de contacten al snel gelegd waren en na een paar bezichtigingen en wat onderhandelingen waren de mannen het al vlug met elkaar eens, er werden handen geschud en het voorlopige koopcontract kon getekend worden.
Na het invullen van heel veel papieren, het inspecteren en legen van de septic-tank, controles van de isolatie, het nakijken van boktorren en termieten in de houten balken en veel gedoe met de banken en de financiën, kon er pas een half jaar later naar de plaatselijke notaris gegaan worden. Toen daar alle aktes gepasseerd waren, was Cyrus erg blij dat de koop nu eindelijk rond was en hij de trotse eigenaar was van een ‘maison à rénover’. Hij kon beginnen met het klussen, maar er kwam weer een kink in de kabel want na jaren leegstand was er geen elektrische aansluiting meer in het huis en moest dat eerst weer in orde gemaakt worden. Zonder elektriciteit en uiteraard de instantie ‘EDF’ (Électricité De France) kun je hier heel weinig beginnen en na twee maanden met veel bellen en regelen is de EDF uiteindelijk gekomen. Er werd een nieuwe meterkast geïnstalleerd en aangesloten en toen kon Cyrus eindelijk in zijn ‘nieuwe’ huis echt aan de slag gaan. In de aankomende tijden zullen Ian, Edward en ik hem zeker af en toe een handje gaan helpen en dan ook met heel veel belangstelling, ‘de grote verbouwing’ gaan volgen van dit ‘maison à rénover’.
Met de groeten uit Jaufrenie
