Het is goed met jou

OOKikKOOK, mei 2023

Met een eigen vakantiehuisje in Frankrijk is het natuurlijk een voordeel dat je er kunt komen en gaan wanneer je maar wilt en heel veel mensen denken dan, dat je daar dan voortdurend bent. Maar zo eenvoudig is het niet altijd, want er zijn regelmatig dingen waardoor we niet zomaar naar Frankrijk kunnen vertrekken of als we daar zijn, dat we er dan zomaar kunnen blijven. Allereerst moet van tevoren alles goed geregeld zijn, zodat je kunt gaan. Onze woning in Nederland moet opgeruimd worden, de planten verzorgd, je moet de post en eventuele bestellingen regelen, de koelkast leegmaken, bederfelijk voedsel meenemen of wegdoen, personen informeren die benaderd moeten worden bij calamiteiten, belangrijke telefoonnummers achterlaten, het vervoer voor onderweg voorbereiden enz. Andersom geldt dat ook voor ons huis in Frankrijk en daar komt ook nog de verzorging van de tuin bij. Het is iedere keer, zoals wij het noemen: je zelf ‘uitpoetsen’ en weer ’inruimen’. Is dat allemaal geregeld dan kun je vertrekken, maar dan zijn er nog andere dingen waarmee je rekening moet houden. Gebeurtenissen die je van tevoren nooit kunt voorzien, zoals eventuele noodgevallen als het bijvoorbeeld niet goed gaat met ouders, kinderen, kleinkinderen, familieleden of vrienden, dan blijf je natuurlijk in de buurt of je komt weer terug. Het is al eens voorgekomen dat we net in Frankrijk waren en plotseling, door familiaire omstandigheden, weer meteen terug moesten naar Nederland. Het is ook al eens gebeurd dat benzineschaarste en voorspelde drukte op de wegen ons tegengehouden hebben om te reizen. Ook het weer is bepalend, want wij gaan bijvoorbeeld niet met: storm, mist, sneeuw of ijzel de weg op en in de wintermaanden gaan we helemaal niet naar Frankrijk, omdat het dan niet echt aangenaam is. Jaufrenie en ook de omgeving is dan uitgestorven en ons oude huisje is dan koud en vochtig omdat het niet geïsoleerd is. Wij zijn daarom in de wintermaanden meestal in Nederland en vieren daar ook de feestdagen met onze familie. Zodra het weer voorjaar wordt, begint ons Frankrijk gevoel te kriebelen en verlangen Paula en ik altijd weer naar ons plekje in de Dordogne. Maar er zijn ook wel eens situaties dat bijvoorbeeld één van ons niet wilt gaan of eerder terug wilt en de ander juist het tegenovergesteld. Het wordt dan niet zo eenvoudig om naar ons vakantieplekje te vertrekken.

Zo proberen we, na de winterperiode, meestal in februari als het weer het toelaat, altijd een paar weekjes naar Jaufrenie te gaan, om snoeiwerk in de tuin te doen en alvast de nodige klusjes uit te voeren of voor te bereiden. We waren dit keer gegaan en hadden ook een speciaal project te doen: het opmeten en materialen inkopen voor het vervangen van onze oude huiskamervloer, waar we doorheen gezakt waren. Het was toen in februari vrij fris en in de avonden koelde het flink af. We houden dan voortdurend de houtkachel aan en ’s avonds als we naar bed gaan is het vooral in de slaapkamer erg koud en moeten we dicht tegen elkaar aan kruipen om zoveel mogelijk warm te blijven. Toen we met het tuinwerk, het klussen en de voorbereidingen voor ons vloerproject klaar waren, wilde ik nog een extra weekje gezellig bij de houtkachel in Frankrijk blijven. Paula zag dat toen niet zitten en zei: “Het is goed met jou, we gaan naar Nederland, het is mij hier te koud.” We zijn teruggegaan en spraken af om in het voorjaar terug te komen wanneer het weer wat warmer zou zijn.

We zouden tot eind april in Nederland blijven, omdat we enkele verjaardagen te vieren hadden en wat belangrijke afspraken hadden. In de tussentijd moest een vriendin van ons een zware operatie ondergaan, gelukkig is dat goed gegaan en knapte ze snel op. Wij zouden daarom met een gerust hart, op de geplande datum, richting Frankrijk kunnen gaan. Een paar dagen voor ons vertrek naar Jaufrenie kregen we een hele aardige uitnodiging van onze buren voor een feest ter gelegenheid van hun zestig jarig huwelijk. Wat precies in de periode viel dat we in Frankrijk zouden zijn. Onze buren wisten al dat wij dan in Frankrijk zouden zijn, maar hadden ons toch van harte uitgenodigd. We waren vereerd met de uitnodiging en ik vond het jammer om het af te zeggen, maar in Jaufrenie wachtte het vloerproject op ons, waarvoor we alle materialen al hadden klaarliggen. We wilden de vloer absoluut voor de zomerperiode klaar hebben, ook omdat we dan gasten verwachten, dus enige druk zat er wel op de ketel. Paula begon echter te twijfelen of we weg zouden kunnen gaan en misschien nu toch in Nederland zouden moeten blijven voor dit jubileumfeest. Ik heb nog eens met de buren gesproken maar die vonden het geen probleem en hadden alle begrip voor de situatie. Ik zei tegen Paula: “Het is goed met jou, we moeten met de vloerklus aan de gang, de buren hebben er begrip voor en daarom kunnen we vertrekken.” We zijn toen niet helemaal lekker vertrokken, maar eenmaal onderweg was het goed en toen we in Jaufrenie aankwamen, waren we helemaal gelukkig om op ons plekje in de Dordogne aan het werk te gaan.

Zo heeft een eigen vakantiehuisje veel voordelen maar soms ook wel nadelen, je moet geregeld keuzes maken en zo blijven we altijd heen en weer rijden. Dit soort dilemma’s hebben wij al verschillende keren meegemaakt en we beseffen natuurlijk dat dit een luxeprobleem is. Het is geven en nemen en af en toe moet er dan wel eens wat water bij de ‘Franse’ wijn, maar uiteindelijk komen we er samen altijd weer uit. Waar we ook zijn, in Frankrijk heerlijk op het terras in onze tuin of heel comfortabel in Nederland op onze bank, we kijken elkaar dan aan en zeggen altijd weer heel tevreden: ”Het is goed met jou.”