Een boze 'drone-droom'

OOKikKOOK in Frankrijk, maart 2019,

Onze dochter Marlies is met haar man Michel en hun drie jongens voor een paar jaar naar Taiwan geïmmigreerd. Ze zijn in de hoofdstad Taipei gaan wonen, zodat Michel voor zijn werk van daaruit gemakkelijk naar de omliggende landen in Azië kan reizen. Het gezin heeft daardoor al heel wat van de wereld gezien. Om alle herinneringen van de landen en plaatsen waar ze geweest zijn vast te leggen, maken ze veel foto’s en video’s. Maar vakantiefoto’s en video’s gemaakt vanuit de hand of met een selfie-stick, zijn niet echt opwindend, dus heeft Michel een drone aangeschaft en maakt hiermee nu bijzondere reis- en vakantie-impressies.

Zo’n drone is een onbemand, op afstand bestuurd luchtvaartuigje, waarmee je vanuit de lucht foto- en filmopnames kunt maken. De naam drone is in het Engels het woord voor ‘mannetjesbij’ (dar), dat voor zo’n apparaat een hele toepasselijke naam is. Voor het gebruik van een drone zijn wettelijke regels opgesteld en deze kunnen van land tot land wel eens verschillen en daar moet je dus wel rekening mee houden. In de zomer van 2018 was het gezin naar Frankrijk gekomen om bij ons hun vakantie door te brengen. Je kunt begrijpen dat Michel de drone had meegenomen om hier in Jaufrenie vakantie opnames te kunnen maken.

Hij was op de hoogte van de regelgeving voor particulier drone-gebruik in Frankrijk. Het is bijvoorbeeld verboden is om boven dichtbevolkte gebieden te vliegen. Je mag overdag tot een hoogte van 150 meter vliegen. Tijdens de vlucht moet je continu oogcontact houden met je drone, dus ‘in line of sight’ blijven. Uiteraard is het verboden om nabij vliegvelden op te stijgen en je doet er verstandig aan om ver uit de buurt te blijven van de kerncentrales in Frankrijk. Er zijn rond historische locaties en nationale parken no-fly zones ingesteld en het maximale gewicht van een recreatieve drone is twee kilogram.

Aan deze regelgeving kon worden voldaan en de drone was die zomer regelmatig in het luchtruim boven ons gehucht. Er werden leuke luchtopnames van de kleinkinderen, ons vakantiehuisje en de omgeving gemaakt. Michel heeft zelfs nog een demonstratievlucht gegeven voor een paar belangstellenden, die helemaal verrukt waren van de technische mogelijkheden van het apparaat.

Op een middag stopte bij onze oprit de auto van Alain, de eigenaar van een grote boerderij zo’n 900 meter verderop. Paula en ik kennen Alain en zijn vrouw Marie al een hele tijd en hebben een goed contact met ze. Hij was een beetje paniekerig en vroeg mij of wij de laatste paar dagen soms een drone hadden zien overvliegen. Ik vertelde hem dat deze drone van mijn schoonzoon was en af en toe boven ons huis en het gehucht opnames had gemaakt. Hij begon toen een beetje boos te vertellen dat Marie, een paar dagen daarvoor bij hun boerderij met hun kleindochter aan het wandelen was en dat ze geschrokken waren, omdat er een drone overgevlogen was. Thuisgekomen vertelde Marie dat tegen Alain. Hij was ontzettend bang en bezorgd geworden en dacht dat er potentiele inbrekers met een drone aan het spioneren waren of er kostbare landbouwmachines op het erf stonden. En dat deze dieven dan later zouden terugkomen om deze dure machines te stelen. Hij had meteen de gendarmerie gebeld en een melding van het voorval gedaan. Volgens hem was het vliegen met een drone ten strengste verboden en zou de gendarmerie er werk van gaan maken. Ik heb geprobeerd om hem gerust te stellen en gezegd dat de drone alleen maar voor vakantiefilmpjes gebruikt was, dat het volgens ons allemaal binnen de regelwetgeving was gebeurd en dat ik mijn schoonzoon zou vragen om de drone niet meer te laten vliegen. Alain werd toen wel iets kalmer maar helemaal gerustgesteld was hij niet. Hij zei dat hij er later op terug zou komen en is toen weer verder gereden. Ik heb het voorval met Michel besproken en hij begreep de onwetendheid en de angst van Alain wel en zou de drone voorlopig niet meer laten vliegen.

Een paar dagen later waren wij in de supermarkt van het stadje verderop, waar we Alain weer tegenkwamen. Ik kregen een hand en Paula twee kussen en hij vertelde dat hij, na ons eerdere gesprek, contact had opgenomen met de gendarmerie en had uitgelegd, dat hij nu wist waar de drone vandaan kwam en dat deze van vakantiegangers was. De gendarmerie zou er verder geen werk van maken. Ook bood hij zijn verontschuldiging aan dat hij eerder zo fel gereageerd had. Hij was namelijk bang geweest en had er zelfs niet van kunnen slapen, omdat hij dacht dat de drone van eventuele spionerende dieven had kunnen zijn. Natuurlijk zeiden we dat we ons dat goed konden voorstellen en er begrip voor hadden en dat onze schoonzoon de drone niet meer bij zijn boerderij zou laten vliegen. Alain was nu niet meer bang en weer helemaal gerustgesteld en we namen hartelijk afscheid. Ook wij waren opgelucht dat dit voorval goed was opgelost en dat deze boze ‘drone-droom’ verder geen vervelende gevolgen had veroorzaakt.

Met de groeten van P+P

.