Zomergasten
Frankrijk is voor Nederlanders nog altijd één van de populairste landen voor de lange zomervakantie.
De zomergasten komen ook graag naar de Dordogne en in deze periode is het in onze, anders zo rustige

streek, een stuk drukker. Als de zomer er aankomt zijn de chambres d’hôtes, de hotels, campings en de ‘Offices de Tourisme’ actief om alles in orde te maken voor de komst van deze vakantiegangers. Ook wij zijn druk bezig met voorbereidingen en verheugen ons op de komst van onze gasten: kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden en kennissen die hier hun vakantie komen vieren of even langskomen op de heen- of terug weg van andere bestemmingen in Frankrijk. Niet alleen wij zijn dan druk om alles op tijd klaar te hebben, maar ook onze vrienden en kennissen hier in de buurt. De normale koffie-, thee-, aperitief- en afspraken voor gezamenlijke etentjes, die we anders wekelijks hebben, worden allemaal uitgesteld, want iedereen is in de weer met de voorbereidingen om de zomergasten te ontvangen.
Bij alle huizen wordt het gras gemaaid, de terrassen geveegd, parasols opgezet, stoelen en ligbedjes klaargezet. Over en weer worden met vrienden en kennissen afspraken gemaakt om speelgoed, spelletjes, stretchers, kinderstoelen, kinderbedjes, matrassen, autozitjes, fietsjes enz. van elkaar te lenen. Overal worden logeerkamers, slaapplekken, gîtes enz. gelucht, van spinnenwebben ontdaan, gestoft en gepoetst.
De waslijnen hangen vol met gewassen beddengoed, hand- en theedoeken, er worden extra slaapplaatsen ingericht, tenten opgezet, hangmatten opgehangen, fietsen opgeknapt, barbecues schoongemaakt, gasflessen gehaald, zwembadjes opgeblazen en gevuld, Wi-Fi verbindingen gemaakt, auto’s gehuurd, vervoer geregeld van en naar vliegvelden, restaurants besproken en bij de plaatselijke middenstand en supermarkten heel veel inkopen gedaan. En er worden grote hoeveelheden maaltijden gekookt voor de ontvangst van de gasten.

Als de familie, vrienden en kennissen dan aankomen is er de vreugde van het elkaar terug zien, vooral als de opa’s en oma’s de kleinkinderen na lange tijd weer zien. Iedereen heeft zo veel te vertellen en de hereniging wordt op z’n Frans gevierd met een heerlijke maaltijd en een goed glas wijn en iedereen geniet met volle teugen van deze dierbare momenten.

Als alle gasten geïnstalleerd zijn, dan worden er uitstapjes geregeld naar steden, dorpjes, markten, kastelen, kerken, watermolens, pottenbakkerijen, druipsteengrotten, musea, authentieke cafeetjes, restaurants, wijnkelders enz. Er worden fietstochtjes uitgezet, met dorpswandelingen meegelopen, zwembaden bezocht, naar riviertjes, stroomversnellingen en meertjes gegaan, kano tochtjes ondernomen, paard gereden, met pijl en boog geschoten, in klimparken tussen de bomen geklauterd, middeleeuwse feesten bezocht en bij dorpsmaaltijden aangeschoven.
Met de kleintjes worden er hutten gebouwd, tentjes opgezet, gevoetbald, geknutseld, getekend, geverfd, gepuzzeld, met klei gewerkt en spelletjes gespeeld. Er wordt, in de zomer periode, van alles ondernomen om het de gasten naar hun zin te maken en te zorgen dat ze een fijne vakantie hebben.
Maar aan alle leuke dingen komt ook een eind en het moment van afscheid nemen breekt aan. Na een heerlijke vakantie in de Dordogne worden de koffers en tassen weer gepakt en gaan de bezoekers gebruind en voldaan weer terug weer naar huis. Ze vertrekken met eigen vervoer of ze worden weer naar de vliegvelden teruggebracht. Het afscheid nemen is altijd weer lastig en af en toe vloeit er wel een traantje.
Als de gasten uiteindelijk vertrokken zijn, is het stil in de huizen van de Dordogne, maar er kan niet lang getreurd worden, want iedereen moet weer aan de slag. In alle huizen beginnen ze met het opruimen, de geleende spullen gaan weer terug naar vrienden en kennissen, de tenten worden afgebroken, de extra bedden opgeborgen, de zwembadjes laten we leeglopen, de barbecues, logeerkamers, slaapplekken en gîtes worden schoongemaakt, het beddengoed en de handdoeken worden gewassen, volle vuilniszakken weggegooid en heel veel lege flessen naar de glasbakken gebracht.

Als wij na deze vakantie periode weer langzamerhand in ons eigen ritme komen en in de schaduw onder de moerbeibomen, voor ons huis met een kopje koffie van de stilte en het uitzicht genieten, dan slaken we een diepe zucht en denken we terug aan alle fijne momenten die we met onze dierbaren in de afgelopen zomer hebben gehad. Langzamerhand komen ook de sociale contacten en wekelijkse koffie-, aperitief- en eet afspraken met onze buren, vrienden en kennissen weer op gang. Daar laten we elkaar trots de foto’s zien van de kinderen, kleinkinderen en van alle uitstapjes die we gemaakt hebben en hoe fijn het is geweest. Tussen de regels door komen ook de verhalen naar boven over; de altijd aanwezige mobiele telefoons, het gamen en TV kijken van de kinderen, het eten en drinken, hoe de familieleden zich gedragen hebben en over hoe ontzettend druk iedereen is geweest. We aanhoren de verhalen en verzekeren elkaar dan, dat we voor de volgende zomerperiode er weer een feest van gaan maken, want ondanks alle inspanningen hebben we genoten van het samen zijn met onze dierbaren en we hopen dat de zomergasten volgende jaar weer terug komen naar onze, mooie Dordogne in ‘La douce France’.
Au revoir, met de groeten van P+P
