Chapeau voor de burgemeester
Ik had al eerder geschreven dat Marlies en Michel met de jongens vanuit Azië bij ons hun vakantie
kwamen doorbrengen. Het was in de periode toen het WK voetballen gespeeld werd en de jongens wilden daarom zelf ook graag voetballen. We hebben doelpalen neergezet, doelstrepen en een echte middenstip (met meel) gemaakt om goed af te kunnen trappen. De stoere voetballers waren maar wat trots op het voetbalveld op eigen terrein en er werd flink gespeeld. Langs onze tuin achter de heg loopt de straat als een holle weg langzaam naar beneden en ons terrein ligt dus zo’n 1 tot 2 meter hoger dan de straat. Af en toe belandde de voetbal in de heg en soms ook op de straat en dan moest je rennen om hem op te halen, want de bal rolde dan langzaam bergafwaarts, maar dat kon de pret niet drukken en de jongens waren lekker bezig.
Op een keer toen ze weer aan het voetballen waren, hoorden we Brendt ontzettend gillen en we wisten dat er iets aan de hand was. Met het uit de heg halen van de bal was hij in zijn elleboog gestoken, ik was eerst bang dat het een slangenbeet was, maar dat was gelukkig niet zo want, het was maar één wondje en Brendt zei dat hij door een hele grote, zwart/gele wesp was gestoken. Wij vermoedden toen al meteen dat het een hoornaar, of in het Frans een ‘frelon’, was geweest. M&M hebben het wondje uitgezogen met het speciale slangenbeetpompje en het verder goed behandeld. Brendt’s elleboog was pijnlijk en zwol wel op, maar hij was dapper en even later was hij al weer aan het voetballen. Bij de heg bleef hij wel weg, want de angst om nog eens gestoken te worden zat nog wel in zijn (voetbal-) benen. Later zagen de jongens, toen ze op de straat stonden, dat er grote wespen van en naar het talud vlogen, net onder de plek waar Brendt de bal uit de heg had gehaald. Toen ik het beter ging bekijken ontdekten we, in een holte van het talud, een groot hoornaarsnest en ook nog wel van de Aziatische hoornaars, precies zoals Brendt omschreven had. Het is wel heel erg toevallig, dat onze kleinzoon uit Azië door een Aziatische hoornaar gestoken is.
We hebben imker Jos natuurlijk meteen gevraagd wat we moesten doen en hij gaf ons het advies om het te melden bij onze gemeente Champagne et Fontaines, omdat het aan de openbare weg was. Er is in Frankrijk een wettelijke verordening, uit 2017, dat frelon Asiatique (Aziatische hoornaars) nesten vernietigd moeten worden, omdat ze uitheems en ook schadelijk voor de honingbijen zijn. We hebben een plattegrond getekend van de straat met de plaats waar het nest zich bevond en hebben dat op vrijdagmiddag bij de secretaresse van de burgemeester op het gemeentehuis ingeleverd. Ze was blij met de melding en het plattegrondje en zei dat de aankomende week een expert zou komen om het nest weg te halen. Thuis heb ik voor de veiligheid nog een vlaggetje gemaakt met daarop een grote wesp geschilderd en dat boven het nest gehangen zodat de gemeente kon zien waar het nest was en dat de voorbijgangers en fietsers gewaarschuwd zouden zijn.
Op maandagochtend zie ik de auto van de burgemeester onze straat in rijden en vlak bij het hoornaarsnest stoppen. Ik ben gaan kijken en zie ‘monsieur Le Maire’ met een wit plastic schilderspak, zonder hoofdbedekking maar wel met handschoenen aan, het nest bewerken. Met een enorme spuitbus in de ene hand en in de andere een latje om naar nog rondvliegende hoornaars om hem heen te meppen. Ik heb hem begroet en ben op veilige afstand blijven kijken en heb hem later nog geholpen om onze takkenschaar te halen zodat hij het nest, wat zo groot was als een voetbal, los kon knippen. Na zo’n 20 minuten was de klus geklaard en verzamelde hij de restanten van het nest, waar nog broed in zat, om mee te nemen en te verbranden. Hij zei nog dat hij blij was met het vlaggetje zodat hij het nest snel had kunnen vinden en dat hij later nog een keer zou komen kijken of alles goed weg was. Ik heb hem hartelijk bedankt en hem nog een kop koffie aangeboden, maar hij was druk en moest weer verder.
Later heb ik imker Jos verteld van de actie, maar Jos vond het niet zo verstandig dat de burgemeester geen hoofdbedekking op had gehad, want de hoornaarssteken kunnen best wel gevaarlijk zijn.
Maar ik was blij dat het nest weg was en ondanks dat de burgemeester geen hoofbedekking op had zeg ik, namens mij en mijn kleinzonen:
"Merci en Chapeau voor de burgemeester".
