Stoelendans
In de eerste jaren dat wij ons huisje in Frankrijk aan het opknappen en inrichten waren, hebben we van familie, vrienden en kennissen heel veel oude spullen meegekregen, die goed bij ons Franse huisje zouden passen. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt en iedere rit naar Jaufrenie hadden we dan ook de auto bomvol zitten. In de kortste keren hadden we zo veel spullen dat het huis, gîte en schuur volstonden en dat we niets meer konden aannemen en zelfs spullen hebben moeten opruimen of aan anderen hebben weggegeven.
Zo hebben we recentelijk twee hele speciale‘Louis XIV-stijl’ stoelen met geborduurde zittingen gedoneerd. Deze stoelen kwamen van een tante van mij, die ze weer uit de inboedel van haar overleden schoonzus had. Voor deze verfijnde Franse stijl meubelen hadden wij niet echt een goede plek. Het toeval wil, dat ze bij ons in de buurt het kasteel ‘Chateau de la Mercerie’ aan het opknappen en inrichten zijn. (zie website http://www.chateaudelamercerie.fr).We hoorden van vrijwilligers die op het kasteel werken, dat ze meubels zoeken. De link was snel gelegd en wij hebben de twee stoelen afgeleverd bij het kasteel, de beheerder was er blij mee en ze hebben een mooi plekje in ‘le manoir’ van het kasteel gekregen. Dus deze stoelen van de tantes hebben een bijzondere bestemming gekregen.
Als mensen ons nu oude spullen willen meegeven, nemen we niets meer aan, met uitzondering van oude houten stoelen, die willen we nog wel graag hebben, want daarvoor hebben we een speciale bestemming. Het is zelfs zo dat we op stoelenjacht geweest zijn bij de Emmaüs in Angoulême, een instelling voor tweedehands spullen. Je vraagt je misschien af hoe het komt waarom wij nog wel oude, houten stoelen willen hebben? Dat is namelijk een paar jaar geleden, door een bezigheidsactiviteit tijdens een zomervakantie, ontstaan.
Twee nichtjes van 8 en 11 jaar oud waren bij ons in Jaufrenie op vakantie. Wij waren een beetje bezorgd dat deze opgroeiende meiden zich, hier op het rustige, stille platteland, zouden vervelen. Uiteindelijk viel dat reuze mee, maar wij hadden toch wel een paar activiteiten gepland voor het geval dat … Een van die activiteiten was dat ze allebei een oude, houten stoel zouden gaan beschilderen. Ook met de achterliggende gedachte dat, zolang wij hier in Jaufrenie zijn, er voor hun altijd een eigen stoel en ofplekje is. De meisjes zijn lekker druk geweest, ze hebben eerst de stoelen geschuurd, toen met oude kleren aan in de schuur, met de tongen uit de mond, een hele dag geschilderd. Na het drogen de stoelen met vernis afgelakt en daarna konden ze haast niet wachten tot de stoelen droog waren om er op te gaan zitten. Ze waren apetrots op hun werk en dat mocht ook, want het waren echt, mooie, kleurrijke kunstwerken geworden. De stoelen hebben twee vaste plaatsen aan de grote tafel in de zomerkeuken gekregen. De nichtjes zijn nog vaker in Jaufrenie geweest en iedere keer als ze kwamen, zochten ze meteen weer hun eigen stoelen op.
Dit “stoelen schilderproject” werd zo’n succes, dat we iedereen, die bij ons op bezoek komt, kinderen en volwassenen, de gelegenheid geven om uit voorraad, een onbeschilderde houten stoel uit te zoeken en die naar eigen keuze en creativiteit te beschilderen.
Er staan nu al heel wat kunstwerken om de tafel te pronken, waaronder de stoelen van onze vijf kleinzonen. Mochten er in de toekomst te veel stoelen om de tafel komen te staan dan gaan we er een aantal op de open zolder, boven de zomerkeuken tentoonstellen en als de kunstenaar of kunstenares dan zelf komt, krijgt hij of zij en de stoel een ereplaats bij ons aan tafel in Jaufrenie.
Heb je een oude stoel over en lijkt het je leuk om eens creatief bezig zijn? Bedenk je niet, steek je handen uit de mouwen, laat je fantasie de vrije loop en maak van een hele, gewone, oude stoel een bijzonder, persoonlijk kunstwerk. Een blijvende herinnering, leuk om te doen en succes verzekerd. Une bonne idée!
Met de groeten uit Jaufrenie. P+P
