Bingo / Loto
Na in januari een bewogen periode gehad te hebben, zijn we begin februari naar Frankrijk vertrokken om daar even onze zinnen te verzetten en weg van alle drukte in de stilte van de natuur, onze tuin en huisje even tot rust te komen. Hier op het Franse platteland, in de dorpjes en gehuchten, is de hectiek vele malen minder dan in de grote steden. Het leven gaat hier een stuk langzamer, dat komt natuurlijk ook omdat er hier op het platteland veelal oudere mensen wonen en ook niet iedereen bekend is met het gebruik van social media zoals facebook, twitter, whatsapp enz. Maar de dorpsbewoners onderhouden natuurlijk wel contact met elkaar en bij elke ontmoeting begroeten ze elkaar met een handje of twee kussen. Ze komen elkaar tegen tijdens hun dagelijkse gang naar de bakker om een stokbroodje te kopen of op het bankje bij het dorpsplein om een babbeltje te maken. Tijdens de wekelijkse marktdag wordt er altijd in het dorpscafé samen een kopje koffie gedronken of ze organiseren en bezoeken de regelmatige terugkerende verenigings- en dorpsmaaltijden. En er is ook een grote groep die elkaar ontmoeten tijdens de speciale ‘Loto-Bingo’ avonden, die op het Franse platteland regelmatig georganiseerd worden.
In Frankrijk noemen ze Bingo: ‘Loto’ en wordt meestal georganiseerd door ‘le comité des fétes’ en de opbrengsten zijn voor de plaatselijke dorpsverenigingen. Deze avonden worden hier van te voren altijd groots aangekondigd, niet via internet maar met aanplakbiljetten, bij alle kruispunten in en rondom de dorpen. Hier in Champagne et Fontaine hebben ze al jaar en dag dezelfde persoon die de avonden verzorgt (animeert), namelijk monsieur Thierry. Op alle bordjes wordt hij dan ook altijd genoemd met de vermelding: “Animé par THIERRY’.
Nu heeft Bingo in Nederland een heel oud, saai en stoffig imago en wordt vaak, zelfs in sommige reclamespotjes, afgedaan als nutteloos tijdverdrijf voor hoogbejaarde mensen. Ik weet niet of dat allemaal zo is, want ik ben zelf nooit bij zo’n bingo geweest. Ik herinner mij wel van vroeger, toen ik als kind met mijn ouders, broers en zusjes op de camping was, dat mijn moeder het ontzettend leuk vond om naar de camping-bingo avond te gaan. Ze genoot er van, om voor een luttel bedrag, een gezellig avondje vertier te hebben en om dan ook nog een kans te maken op een van de prijzen.
Met deze herinnering in het achterhoofd en ook omdat ik nieuwsgierig geworden was, hoe het hier op zo’n Loto-avond er aan toe gaat, had ik het plan opgepakt om eens naar zo’n avond te gaan. Zaterdag 24 februari om 20.45 uur was het zover en ben ik samen met Paula en onze vriendin Marianne naar de feestzaal gegaan om voor het eerst Loto te gaan spelen. Het was een drukte van belang en er stond een rij bij de ingang. Je kon aan een tafel het aantal kaarten uitzoeken wat je wilde hebben en per kaart rekende je dan €1,50 af. Er waren mensen die wel 15 tot 20 kaarten uitzochten. Daarnaast kon je ook nog andere stempelkaarten en/of tombola-loten kopen, maar wij hielden het bij 2 kaarten per persoon en alleen voor de Loto, waarvoor we ook gekomen waren.
We kwamen de zaal in en er heerste een gezellige drukte, er waren al zo’n 150 mensen aanwezig, jong en oud, alles doorelkaar en er was zelfs nog een moeder met een baby in haar armen. We hebben de burgemeester van ons dorp, die ook kwam mee spelen, nog een handje gegeven. Er waren bijna geen plaatsen meer vrij, maar een vriendelijke meneer hielp ons en wees ons nog een plekje aan, het bleek onze plaatselijke Loto beroemdheid Thierry te zijn. Even later nam Thierry plaats op het podium en opende hij de avond en legde uit dat de prijzen die avond bestonden uit levensmiddelen o.a. rundvleesbouten, een half varken, grote stukken varkensvlees, hammen, patés enz. Daarna nodigde hij eerst nog 3 mensen uit om naar voren te komen en die kregen nog een extra kaart of een lot, omdat ze deze dag jarig waren.
Toen begon de Loto. Het was voor ons nog niet zo eenvoudig, want je moet wel heel snel het, in het Frans opgenoemde getal, vertalen en op de kaarten opzoeken. Soms was ik nog aan het zoeken en was het spelletje al voorbij en kon je weer opnieuw beginnen, maar langzamerhand ging het steeds beter. De Fransen naast en tegenover ons, die zelf zo’n 15 tot 20 kaarten hadden, hielpen ons af en toe een handje. Ze legden ons ook de spelregels uit en dat we, als we 1 of 2 horizontaal rijtjes hadden of een volle kaart met 3 rijtjes, meteen ‘KIEN’ moesten roepen. Maar helaas is dat die avond niet gebeurd en hebben we geen prijzen kunnen binnenhalen. Wel in de pauze een paar lekkere pannenkoekjes en een bekertje koffie kunnen kopen en we troosten ons met de gedachte, dat uiteindelijk door deze avonden ‘le comité des fétes’ en de plaatselijke verenigingen worden ondersteund. Het is voor ons wel een voordeel dat je de Franse getallen steeds beter leert kennen en verstaan. Uiteindelijk was deze Loto avond een leuke en bijzonder ervaring, maar of wij ooit echte fanatieke Loto spelers zullen worden? Dat geloof ik niet want dan gaan we liever naar een van de Franse dorpsmaaltijden.
Met vriendelijke groeten uit Jaufrenie, P+P
