Schuren zonder krassen

Het was de laatste week van dit jaar dat we in Frankrijk waren en op de valreep hebben we toch nog wat projectjes kunnen afronden. Van twee oude, zware, gietijzeren bistro tafelpoten een tafeltje gemaakt. Met deze poten, oude metalen onderdelen van een zaagtafel, een oude koperen buis, wat draadeindes, boutjes, moeren, schroeven en wat plankjes een praktisch tuintafeltje in elkaar geknutseld. Nu alleen nog de plankjes verven en volgend jaar kan het tafeltje de tuin in. Maar niet te veel mee sjouwen, want hij is wel erg zwaar!

Het volgend projectje was het vervangen van de siliconenkitnaden in onze badkamer. Toen we ons huis kochten was het voor het eerst dat we zelf een badkamer hebben gebouwd. We hadden een ruimte voor de badkamer gepland van 1,5 meter breed en 4,5 meter lang. Het was dus meer een soort gangetje waarvan ook nog een van de muren, de oude buitenmuur, zo scheef als een hoepel was. We hebben er toen een voorzetwand van gipsplaten voor gezet. Met hulp van wat ervaren vrienden eerst de leidingen tegen de muren gemonteerd, daarna afgetimmerd en toen de gipsplaten geplaatst. Een mooie brede douchebak van 120 bij 80 cm bij de Brico-Marché op de kop getikt. Die paste precies op het einde, in de breedte van het badkamertje en vulde zo de ruimte keurig mooi op. Een douchemuurtje tegen het spatten opgemetseld en bij het toilet ook een muurtje gemaakt en toen de badkamer betegeld. Daarna alles afgevoegd, de wastafel opgehangen en de kieren afgekit en dat was ook de eerste keer dat ik tegels heb afgekit. Toen alles af was en we voor de eerste keer in onze zelf gebouwde badkamertje heerlijk konden douchen, waren we best wel trots op onszelf. Zo’n bouwproject geeft je veel zelfvoldoening en dan zorg je er ook voor dat je alles goed blijft onderhouden.
Het is ook zo dat er in Frankrijk erg veel kalk in het water zit. Het is daarom raadzaam om ook de tegels in de wasruimtes regelmatig goed schoon te maken en te ontkalken. Zo hebben we de gewoonte aangenomen om na iedere periode dat we in Frankrijk geweest zijn, op de laatste dag van ons verblijf, de tegels van de douche af te nemen met een niet krassend schuurmiddel en daarna droog te poetsen. Nu waren de kitnaden op sommige plekken niet goed meer, waarschijnlijk door de kalkaanslag of misschien ook wel omdat een amateur kitter aan het werk was geweest. Maar die naden hebben we dus van de week vervangen. De oude er eerst goed uitgekrabd en daarna met behulp van afplakband weer frisse, strakke kitnaden aangebracht en het ziet er weer netjes uit.
De laatste dagen hebben we afscheid genomen van Els en Jos, maar die komen een week later dan ons ook nog naar Nederland en waarschijnlijk zien we ze daar nog wel. Marian kwam, met haar honden, nog even koffie drinken en ons goedendag zeggen. De rest van de tijd hebben we de boel opgeruimd,

schoongemaakt en alle spullen die mee moesten klaargezet. Op het laatst nog even in de tuin oneffenheden en kale plekken in de grasmat opgevuld met tuinaarde vermengd met koemestkorrels en graszaad.

Daarna zou ik me gaan douchen, ik was de laatste die gebruik maakte van de douche, dus ik zou na het douchen meteen de tegels met het niet krassende schuurmiddel afnemen. Paula had de schoonmaak middelen al in de badkamer klaargezet. Zo uit de tuin onder onze heerlijke douche al het zweet en vuil van me afwassen met een stuk heerlijke Franse savon de Marseille, daarna nog even het tuinzand uit de haren wassen met shampoo en je bent weer als herboren. Dus ik spuit flink wat shampoo op mijn hoofd en begin me stevig te wassen ... maar de shampoo is heel anders, schuimt niet lekker, is ruw en proeft zelfs iets zoutig en ik krijg in de gaten dat ik het tegelschuurmiddel op mijn hoofd aan het inmasseren ben. Stom, stom, stom, vlug afspoelen en nog maar een keer m’n haar met echte shampoo gewassen. Na het douchen met de juiste fles de tegels gedaan. Toen ik uiteindelijk klaar was en de badkamer uitkwam zei ik tegen Paula dat de tegels weer blonken en terwijl ze me aankijkt zegt ze: ’’Ik kan zien dat je je best gedaan hebt ,want je hebt er een rood hoofd van gekregen”, (rood hoofd van mijn stommiteit of van het schuurmiddel ??? Maar gelukkig wel zonder krassen).

Toen nog de auto ingepakt en ook de diverse culinaire producten zoals: wijn, cognac, pineau des Charentes, blikken confit de canard, worstjes en wat andere streekproducten, die je in Nederland moeilijk kunt krijgen, zodat we thuis nog kunnen nagenieten van ‘La douce France’. Op de ochtend van vertrek had het voor het eerst gevroren en waren de autoramen bevroren. We hebben de waterleidingen afgesloten en laten leeglopen, internet afgesloten, alle lampen uit uitgeschakeld, ons huisje op slot gedaan en de luiken gesloten. Nadat we de autoramen ijsvrij hadden gemaakt zijn we vertrokken.
We hebben bij Reims een overnachting genomen in een echt Frans hotelletje, de volgende ochtend bijtijds vertrokken en onderweg nog genoten van een laatste pain chocolat met een kop koffie in de Franse Ardennen, bij het grootste zwijn van de wereld.
(zie ook: www.france-voyage.com/frankrijk-toerisme/woinic-1991.htm).
Na een voorspoedige reis zijn we ’s middags om 14.00 uur thuis in Huissen aangekomen.
Au revoir en de groeten van P+P
+ + + + + + +

'roest rust - rustig roesten'