Le jardin / de tuin

Toen de fosse septique aanleg klaar was hebben we er letterlijk en figuurlijk geen gras over laten groeien en zijn meteen naar “Condemine Denis” horticoles & pepinières, gegaan; een tuinderij in Saint-Aulay, hier 37 km verderop. We hebben daar red robin’s, kerslaurier en olijfwilgen ingekocht om met deze groenblijvende planten weer heggen te gaan vormen. Hiermee een andere indeling en meer diepte in de tuin te realiseren. We hebben meteen afscheid genomen van enkele meters buxus struikjes, die de strijd tegen de buxusmot en rupsen niet overleefd hadden. We zijn van plan om deze struikjes te gaan vervangen voor ilex ‘dark green’ plantjes ook wel Japanse hulst genoemd, die niet door de buxusmot worden aangetast.

Terwijl we zo bezig waren met de tuin, kregen we steeds meer ideeën en hebben toen met klinkertjes, ronde putten om de ontluchtingsdeksels van het bezinkingsveld gemetseld. Met grote stenen die, tijdens de werkzaamheden, uit de grond zijn gekomen, hebben we een plantenbak gemetseld tussen het grindterras en wat in de toekomst het grasveld moet gaan voorstellen. Dat gras is er nog niet maar we zagen alweer wel sprietjes boven de stenige grond verschijnen op de plekken die we opnieuw hadden ingezaaid.

We zijn niet alleen bezig geweest met onze tuin, maar hebben natuurlijk ook ander dingen gedaan. Voor Jos en Els hebben we, omdat ze een paar dagen weg waren, hun moestuin en huis in de gaten gehouden en daarvoor mochten we de opbrengst van de moestuin gebruiken en daar hebben we van kunnen genieten.

We zijn met Marian naar Angoulème geweest waar we bij de ‘Emaus’ een soort kringloop instelling, twee oude houten stoelen en wat ovenvaste schaaltjes, voor weinig, gekocht hebben. Later Marian nog een handje geholpen met haar tuin en huis, wat ze aan het verbouwen is.

Jules was 12 sept. 70 jaar geworden en we hebben dit bij hem op het kasteel gevierd met een hapje en drankje. Er waren nog enkele andere gasten onder andere de uit Nieuw-Zeeland afkomstige Roger en Joselyn. Zij nodigden ons toen voor weer uit om op zondag 24 sept. bij hen in Vendoire te komen eten en zo rol je van het ene in het andere uitje.

Omdat een afspraak maken in Nederland maar niet wilde lukken, hebben wij op 19 en 20 september maar een afspraak hier in Jaufrenie gemaakt met Hans en Cora, die met hun camper door Frankrijk aan het toeren waren, samen met de broer van Hans; Peter en zijn vrouw Ans in hun caravan. Ze hebben twee nachtjes bij ons op het terrein gebivakkeerd. Hans heeft hier het deurtje van zijn camper nog gerepareerd, omdat ze onderweg waren aangereden door een oude Franse mevrouw. Het deurtje werd met veel handigheid snel gemaakt. We zijn met z’n zessen nog naar het dorpscafé van Dédé in Champagne geweest, een mooie rondtocht hier in de buurt gemaakt, met z’n allen, gezellig gegeten en daarbij, natuurlijk, een goed glas wijn gedronken.

In september heb ik ook mijn lidmaatschapskaart binnen gekregen van de wandelclub “Les Randonneurs de la Belle” waarvoor ik me al eerder had aangemeld. Deze groep loopt wekelijks op dinsdag en vrijdag, steeds op een andere locatie, een route van 7 tot 12 km. Ik ben lid geworden niet alleen omdat ik graag wandel maar ook om, iedere week, een paar uurtjes Frans te moeten praten,wat een goede oefening is.

Je betaalt aan de wandelvereniging, jaarlijks, een bescheiden contributie, waarvoor ze je dan verzekeren en waarvoor je, volgens goed Frans gebruik, ieder jaar met de hele club van een uitgebreid ‘repas’ (diner) kunt genieten.

Het wandelen is geen verplichting en er is mij verteld dat er zelfs leden zijn die wel betalen, maar alleen jaarlijks naar het repas komen.

Ik ben nu al een paar keer mee geweest en de wandelingen zijn leuk en leerzaam, want iedere keer laat iemand onderweg wel iets bijzonders zien en wordt er over verteld. Zoals bijvoorbeeld een pigeonnier (duiventil in een muur) met meer dan vijftig ingangen, drie kruizen midden in een bos, bijzondere vergezichten enz.

Zo zijn we de septemberdagen hier in Jaufrenie weer doorgekomen. De eerste weken van oktober zijn we even terug in Nederland. Daarna gaan we weer naar Jaufrenie om de werkzaamheden in de ‘jardin’ verder af te maken en omdat je vanaf 1 oktober hier het tuinafval in je eigen tuin mag verbranden en we hebben op dit ogenblik een zéér grote stapel liggen dus we gaan lekker stoken.

Met de groeten uit Jaufrenie, Paul+a